آسم از گروه بیماری‌های تنفسی است که به دلایل مختلف در افراد انسان بروز می‌کند. اگرچه، برخی از عوامل ایجاد کننده آسم در انسان کاملاً شناسایی نشده اما، با توجه به آمارهای گزارش شده از سراسر جهان، شمار افراد مبتلا به بیماری تنفسی آسم چیزی حدود ۳۰۰ میلیون نفر برآورد شده است. تاکنون، درمان مشخصی برای بیماری آسم پیدا نشده و بیماری تنها از طریق کنترل علائم، مدیریت می‌گردد. از آنجاییکه بیماری آسم همراه با التهاب مزمن می‌باشد، در حال حاضر مطالعات زیادی بر روی گوناگونی عوامل میکروبی آسم در دست اقدام است.
بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته، افرادی که به آسم شدید دچار هستند دارای آنتی‌بادی بیشتری علیه یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد‌کننده آسم یعنی باکتری Chlamydophila pneumoniae نسبت به دیگر افراد انسانی می‌باشند. حتی بنابر نتایج جدیدی که از مطالعات به‌دست آمده، درمان با آنتی‌بیوتیک می‌تواند نقش مؤثری در بهبود علائم آسم در افراد مبتلا به این بیماری داشته باشد. به‌طورکلی، سه میکروارگانیزم Chlamydophila pneumoniae، Chlamydophila psittaci و Chlamydia trachomatis از باکتری‌های کوچک، گرم منفی و درون سلولی اجباری بوده که هر سه سبب بروز بیماری‌های تنفسی و ریوی در انسان می‌شوند.
Chlamydophila pneumoniae، که در کودکان و بزرگسالان ایجاد آسم می‌کند، علت آن تولید آنتی‌بادی‌هایی است که علیه باکتری مزبور در شش‌های این گروه از افراد تولید و ترشح می‌گردد. البته، این بیماری در بزرگسالان و مردان بیشتر دیده می‌شود. مهم‌ترین عامل مستعد کننده آسم در افراد بزرگسال و به‌ویژه مردان، کشیدن سیگار گزارش شده است. بر اساس تحقیقات انجام شده، ۵۵% افراد مبتلا به آسم ناشی از Chlamydophila pneumoniae، دارای آنتی‌بادی IgE اختصاصی علیه باکتری مزبور در شش‌های خود بوده‌اند. به‌علاوه، بیماران مبتلا به آسم ناشی از Chlamydophila pneumoniae، با مصرف آنتی‌بیوتیک از بهبودی قابل توجهی برخوردار شده و حتی در برخی از آن‌ها علائم مربوطه کاملاً ناپدید شده‌اند. با توجه به نتایج مهمی که در این ارتباط به‌دست آمده، می‌بایستی پژوهشگران اقدام به شناسایی کامل عوامل میکروبی ناشی از آسم نمایند تا بتوان برای چگونگی درمان این بیماری، روش‌های آگاهانه و قطعی را به‌کار گرفت.
فراپژوهش
